ولادت امام رضا (ع)
«اللهم صل علی ، علی بن موسي الرضا مرتضي الامام التقي النقي و حجتك علی من فوق الارض ومن تحت الثري الصديق الشهيد صلاه کثیره تامه زاكيه متواصله متواتره مترادفه كأفضل ماصليت علي احد من اوليائك .»
پرودگارا، بر علي بن موسي الرضاي برگزيده ،درود و رحمت فرست . آن پيشواي پارسا و منزه و حجت تو بر هر كه روي زمين و زير خاك است. بر آن صديق شهيد درود و رحمت فراوان فرست، درودي كامل و بالنده و از پي هم و پياپي و پي در پي، همچون برترين و درود و رحمتي كه بر هريك از اوليائت فرستادي.
میلاد عالم آل محمد، هشتمین حجت سرمد، نگین درخشان وطن، السلطان ابا الحسن، حضرت رضا (علیه السّلام) مبارک باد.
![[تصویر: 09224344362197579589.gif]](http://axgig.com/images/09224344362197579589.gif)
او در میان بهشت رویید.
وقتی در آغوش آسمان به روی موسی بن جعفر علیهالسلام لبخند میپاشید، طراوتش تمام آسمان را تازه میکرد.
تا پایش به زمین خشک رسید، برکت، تمام زمین را در آغوش کشید. هیچ کبوتری در بند نماند. آب و نور از آسمان سرازیر شد و زیر پاهای کوچکش، چشمه جان گرفت.
ستاره هشتم
هفت ستاره، میان آسمان نور میپاشیدند. تاریکی از زمین و زمان رخت بربسته بود. ایمان و نور، میان انسانها تقسیم شده بود. تا ستاره هشتم جوانه زد، آسمان بغل بغل مهربانی بخشید. سهم هر انسانی، ایمان و نور مهربانی شد. ناگهان هزار هزار ستاره از بطن آسمان رویید.
همیشه از حرمت، بوی سیب می آید
صدای بال ملائک، عجیب می آید!
سلام! ضامن آهو، دل شکسته من
به پای بوس نگاهت، غریب می آید
نگاه زخمیِ تو، تا بقیع بارانی است
مگر ز سمت مدینه، طبیب می آید؟!..
به پای در دلت، ای غریبه تنها
علی(ع) ز سمت نجف، عنقریب می آید
طلای گنبد تو، وعده گاه کفترهاست.
کبوتر دل من، بی شکیب می آید
برات گشته به قلبم مُراد خواهی داد
چرا که ناله «امّن یُجیب» می آید.
خوش آمدی ای هشتمین خورشید
تو آمدی تا پرندگان خوش الحان، آشیان گزیده بر شاخسار نگاهت، دنیا را زیر پر و بال
سعادت بگیرند. تا در تاریکنای دنیا، آفتاب لبخندت، «شمس الشموس» لحظه های بیکسی
انسان باشد. تو در ادامه مهربانی خدا در مقدسترین دقایق موعود، زاده شدی، تا خواب تمام
باغستانهای عقیم، از عطر نفسهای تو، به شکوفایی و رویش برسد.
شور آمدنت چه رستاخیزی بر انگیخته در چهار گوشه عالم! درختان صف به صف،
شکوه جاودانه آمدنت را به تماشا ایستاده اند و آبشارها، قد کشیدهاند زلالی و سرفرازی
نگاهت را. جاده ها شوق رسیدنت را، سراسیمه دویده اند.
+ نوشته شده در پنجشنبه ششم مهر ۱۳۹۱ ساعت 23:24 توسط محمدمهدی عبدالحی
|